Personal training για την ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου

Η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι ο πιο συχνός μεγάλης σοβαρότητας τραυματισμός που συναντάμε σε πολλά αθλήματα. Πιο συχνά τον συναντάμε σε ομαδικά αθλήματα ή αθλήματα που απαιτούν άλματα. Δεν είναι σπάνιο βέβαια να βιώσει κάποιος αυτόν τον τραυματισμό ακόμα και αν δεν συμμετέχει σε κάποιο άθλημα. Ο συνήθης μηχανισμός κάκωσης είναι το "κλείδωμα" του πέλματος στο έδαφος και η αντίστροφη περιστροφή του μηριαίου οστού σε σχέση με την κνήμη κατά την εφαρμογή μεγάλου φορτίου (συνήθως έσω στροφή του μηρού και έξω στροφή της κνήμης), όπως κατά την διάρκεια sprint, αλλαγής κατεύθυνσης, προσγείωσης από άλμα ή μπορεί να είναι προϊόν άμεσης πλήξης από το πλάι την ώρα που το άτομο στηρίζει το βάρος του στο άκρο. Μπορεί ο τραυματισμός να εμφανιστεί μεμονωμένος ή να υπάρχει ταυτόχρονη κάκωση του έσω πλάγιου συνδέσμου και του έσω μηνίσκου. Σε κάθε περίπτωση, για όποιον έχει βιώσει τέτοιου είδους τραυματισμό η αποθεραπεία είναι μακροσκελής και επίπονη. Συνήθως τους αθλούμενους, η αντιμετώπιση έχει την εξής σειρά. Α) αντιμετώπιση οξείας φάσης με επίδεση, ακινησία, φυσιοθεραπεία β) Κινητοποίηση-φυσιοθεραπεία γ) εγχείρηση δ) φυσιοθεραπεία ε) γυμναστική και επαναφορά στις αθλητικές δραστηριότητες. ΌΛΑ αυτά τα στάδια είναι απαραίτητα για την σωστή επαναφορά από τον τραυματισμό. Συχνά όμως παραλείπεται το β και ε τμήμα της αποκατάστασης. Αν ακολουθηθεί μεθοδικό και πλήρες πρόγραμμα αποκατάστασης τότε αθλητής επιστρέφει με ελάχιστες ή καθόλου απώλειες στην απόδοσή του, καθώς παράλληλα μειώνει τον κίνδυνο επανατραυματισμού. Δύο στους 3 αθλητές, επανέρχονται στο ίδιο επίπεδο απόδοσης εντός 1 με 2 χρόνια. Για να γίνει αυτό απαιτείται σωστό πρόγραμμα αποκατάστασης από την πρώτη εβδομάδα.

Σε ποιους εμφανίζεται η ρήξη πρόσθιου χιαστού πιο συχνά?

Φαίνεται ότι συχνότερα επηρεάζει :

Γυναίκες έως και 6 φορές συχνότερα από τους άντρες
Άτομα που συμμετέχουν σε αθλήματα επαφής και κυρίως αυτούς που δεν αθλούνται συστηματικά αλλά συμμετέχουν σε τοπικά πρωταθλήματα και 5Χ5
Άτομα με μυικές ανισορροπίες στο σκέλος και ανισορροπία δύναμης μεταξύ των σκελών
Άτομα που είχαν ξαναβιώσει στο παρελθόν τον ίδιο τραυματισμό
Άτομα με μειωμένη δύναμη στα κάτω άκρα καθώς και μη ιδανική τεχνική σε βασικά κινητικά μοτίβα

Η σημασία της γυμναστικής για την αποκατάσταση της ρήξης πρόσθιου χιαστού

Αφού ολοκληρωθεί η φάση της φυσιοθεραπείας (κρυοθεραπεία, θερμοθεραπεία, κινητοποίηση, αποκατάσταση εύρους κίνησης κλπ) ο παθών πρέπει να ξεκινήσει άμεσα ένα πρόγραμμα ειδικό για την πλήρη αποκατάσταση του τραυματισμού. Η σωστή γυμναστική σε αυτή την φάση μπορεί να βοηθήσει το άτομο να δυναμώσει τους μύες του τραυματισμένου άκρου, να επαναφέρει την ευλυγισία των ιστών, να επαναφέρει την ισορροπία και την ιδιοδεκτικότητα η οποία επηρεάζεται σημαντικά λόγω της κάκωσης. Παράλληλα από την αρχή του τραυματισμού η γυμναστική είναι απαραίτητη για την διατήρηση της γενικής φυσικής κατάστασης και της διατήρησης της δύναμης και της αντοχής των μυών που δεν έχουν επηρεαστεί από τον τραυματισμό. Αυτή η διαδικασία είναι απαραίτητη για έναν αθλητή για να έχει όσο γίνεται μικρότερο χρόνο αποκατάστασης.

Sos σημείο αποτελεί η συνεχής εκγύμναση του άκρου καθώς τουλάχιστον στην αρχή της επαναφοράς στην κανονική δραστηριότητα ο οργανισμός δρα προστατευτικά, γεγονός που μειώνει τα ερεθίσματα που δέχεται το άκρο μέσα στην ημέρα. Η συστηματική γυμναστική μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της αυτοπεποίθησης για κινήσεις με το άκρο καθώς και στην επίτευξη επιπέδων λειτουργικότητας παρόμοια με το μη τραυματισμένο άκρο.

Η επαναφορά στις αθλητικές δραστηριότητες πρέπει να είναι σταδιακή. Η απόφαση για την μετάβαση από στάδιο σε στάδιο αποκατάστασης πρέπει να γίνεται μετά από αξιολόγηση της λειτουργικής ικανότητας και των συμπτωμάτων και του χρονικού διαστήματος από το χειρουργείο. Όχι μόνο από το ένα. Για παράδειγμα η επαναφορά στο τζόκιν μπορεί να γίνει όταν η δύναμη του τραυματισμένου άκρου βρίσκεται στο 75-80 % του άλλου άκρου. Επίσης η επαναφορά σε ειδικές αγωνιστικές ασκήσεις θα πρέπει να γίνεται εφόσον υπάρχει δύναμη 85-95 % της δύναμης του μη τραυματισμένου άκρου. Αυτοί οι παράμετροι πρέπει να αξιολογούνται συνεχώς.

Δεν θα πρέπει να παραλείπεται η επίδραση του τραυματισμού στον νευρομυικό έλεγχο του άκρου. Μαζί με τον σύνδεσμο και τις αρθρικές επιφάνειες τραυματίζονται και νευρικά κύτταρα. Συνεπώς θα πρέπει να δοθεί επαρκής χρόνος στην επαναπροπόνηση βασικών κινητικών μοτίβων. Αυτή η έμφαση ξεπερνάει τα όρια της συνήθης διάρκειας της αποκατάστασης και μπορεί να διαρκεί έως και δύο χρόνια.

Τι περιλαμβάνει το personal training με εμάς με στόχο την αποκατάσταση της ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου

Αξιολόγηση λειτουργικής ικανότητας και φυσικής κατάστασης
Επικοινωνία με τον θεράποντα ιατρό και φυσιοθεραπευτή σας
Σχεδιασμός προγράμματος διατήρησης αντοχής και δύναμης που δεν επηρεάζει ή επηρεάζεται από τον τραυματισμό
Εξειδικευμένο ασκησιολόγιο με σταδιακή αύξηση της επιβάρυνσης στο τραυματισμένο άκρο ανάλογα με την φάση αποκατάστασης, τις ανάγκες και τους στόχους
Επίβλεψη και 100% επικέντρωση της προσοχής μας σε εσάς με σκοπό την αποφυγή λαθών στην εκτέλεση των ασκήσεων
Αξιολόγηση τεχνικών με χρήση βίντεο
Ειδικές αγωνιστικές ασκήσεις ανάλογα με το άθλημά σας έτσι ώστε να είστε έτοιμοι για επαναφορά στην αγωνιστική επιβάρυνση
Τροποποίηση ή εκμάθηση νέων τεχνικών σε κινήσεις όπου υπήρχε λάθος εκτέλεση πριν τον τραυματισμό (προσγείωση, sprint, δυναμική ισορροπία, αλλαγή κατεύθυνσης)
Επαναφορά δύναμης, αντοχής, ταχύτητας και εκρηκτικότητας σε προηγούμενα ή υψηλότερα επίπεδα
Υποστήριξη εξ αποστάσεως μέσω online coaching σε περίπτωση που βρίσκεστε εκτός Θεσσαλονίκης και επιθυμείτε προπονητική υποστήριξη από την ομάδα μας