Όσο οι ακραίες καιρικές συνθήκες γίνονται συχνότερες και οι χαμηλές θερμοκρασίες κάνουν αισθητή την παρουσία τους, τόσο πιο πιθανό είναι να αντιμετωπίσουμε κάποια ίωση εξαιτίας κρυολογήματος. Αν σταθούμε άτυχοι, ίσως εκδηλωθεί με βήχα ή και πυρετό, ωθώντας μας να διακόψουμε για λίγο χρονικό διάστημα την αθλητική δραστηριότητάς μας.
Σε αυτό το σημείο, αξίζει να αναφερθεί πως το παρόν άρθρο πραγματεύεται εποχιακές ασθένειες, και πιο συγκεκριμένα το απλό κρυολόγημα, και όχι χρόνιας μορφής ιώσεις ή λοιμώξεις.
Το κοινό κρυολόγημα λοιπόν, αποτελεί μια οξεία ιογενή λοίμωξη του ανώτερου τμήματος της αναπνευστικής οδού που περιλαμβάνει την μύτη, τα ιγμόρεια, τον φάρυγγα και τον λάρυγγα. Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί κατόπιν επαφής των χεριών με προϊόντα εκκρίσεων από μολυσμένο άτομο ή και αναπνευστικά μέσα από τα σταγονίδια βήχα κ.ά.
Η περίοδος επώασης του ιού ποικίλλει, αλλά συνήθως διαρκεί περίπου 2 μέρες (κυρίως για ρινοϊό). Τα συμπτώματα που σχετίζονται με την μόλυνση του βλεννογόνου, κορυφώνονται σε 1-3 ημέρες, και διαρκούν 7-10 ημέρες. Περιστασιακά μπορεί να επιμείνουν και για 3 εβδομάδες.
Περιλαμβάνουν πονόλαιμο, ρινίτιδα, ρινόρροια, βήχα και δυσφορία. Η σοβαρότητα και ο τύπος των συμπτωμάτων ποικίλλει μεταξύ των ατόμων με διαφορετικούς λοιμογόνους παράγοντες. Παραδείγματος χάρη, στα παιδιά ο πυρετός είναι πολύ πιο συχνός και έντονος απ’ ότι στους ενήλικες. Η συχνότητα του κρυολογήματος, μειώνεται όσο μεγαλώνουμε. Παιδιά κάτω των δύο ετών έχουν περίπου 6 λοιμώξεις το χρόνο, οι ενήλικες 2 έως 3 και οι ηλικιωμένοι περίπου 1 ετησίως. Τέλος, το άγχος και η κακή ποιότητα ύπνου, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο κρυολογήματος στους ενήλικες ή ακόμη και να ενισχύσουν την διάρκεια και ένταση των συμπτωμάτων.
Μπορούμε να ασκηθούμε όταν είμαστε άρρωστοι;
Αρκετοί επιστήμονες υγείας χρησιμοποιούν την φράση «Πάνω από το λαιμό», όταν συμβουλεύουν τους ασθενείς του για το εάν πρέπει να συνεχίσουν ή να διακόψουν την άσκηση. Η παραπάνω θεωρία υποδεικνύει πως εφόσον τα συμπτώματα είναι φτέρνισμα, ελαφρύς πονοκέφαλος, βουλωμένη μύτη, πόνος στα αυτιά τότε πιθανόν να είναι ασφαλής η ήπιας ή μέτριας έντασης προπόνηση.
Πολλοί από εμάς ασκούμαστε ακόμη και με την παρουσία ενός απλού κρυολογήματος, που μπορεί να εκδηλώνεται με ρινική συμφόρηση. Τι ισχύει όμως; Είναι ασφαλές;
Έχει φανεί πως το άτομο μπορεί κανονικά να ασκηθεί εφόσον η βουλωμένη μύτη είναι σχετιζόμενη με την ρινική συμφόρηση. Μάλιστα, ερευνητικά υποστηρίζεται ότι η μέτριας έντασης προπόνηση βοηθά τις αναπνευστικές (και δη ρινικές) διόδους, και δρα ανακουφιστικά. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν η βουλωμένη μύτη συνοδεύεται με συμπτώματα έντονου και επίμονου βήχα με ταυτόχρονη παρουσία πυρετού, επιβάλλεται ξεκούραση και διακοπή οποιασδήποτε φυσικής δραστηριότητας.
Αντένδειξη για σωματική δραστηριότητα!
Ο πυρετός αποτελεί ίσως το πιο ισχυρό «μήνυμα» για διακοπή της άσκησης και παραμονής στο σπίτι. Όταν ο οργανισμός μας βρίσκεται αντιμέτωπος με τον πυρετό, η θερμοκρασία του σώματος αρχίζει να «ανεβαίνει» και να ξεπερνά τους 37o κελσίου. Αυτό σημαίνει πως όταν εμείς ξεκινούμε την άσκηση με ήδη υψηλή εσωτερική θερμοκρασία, αυξάνουμε τον ρυθμό παραγωγής ιδρώτα, με κίνδυνο να αφυδατωθούμε, να υποτροπιάσουμε, παρατείνοντας έτσι το διάστημα της ανάρρωσής μας. Τυπικά, ο πυρετός συνοδεύεται με ρίγος, ζαλάδα, τάση για έμετο, γαστρεντερικές διαταραχές, τα οποία διαρκούν περίπου 5 ημέρες, μέχρι να υποχωρήσουν.
Επιπλέον, ένα εμπύρετο άτομο, πέρα από την πτώση της δύναμης και της αντοχής, αντιμετωπίζει δυσκολία στον συντονισμό των κινήσεων και στην ακρίβεια της εκτέλεσης ασκήσεων. Τα παραπάνω αυξάνουν το ρίσκο τραυματισμού, μιας και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ζαλάδας και πτώσεων κατά το τρέξιμο, ή λιποθυμιών και σωματικών τραυματισμών κατά τις προπονήσεις με βάρη.
Πως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε?
Οι συνήθεις ενέργειες που μπορούμε να κάνουμε είναι
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Ρινικά αποσυμφορητικά sprays.
Διατροφή
Ανάπαυση
Συνοψίζοντας,
είναι ασφαλές το να ασκηθεί κανείς ενώ αντιμετωπίζει το κοινό κρυολόγημα αφού πρώτα έχει απευθυνθεί και έχει πάρει την έγκριση από τον αρμόδιο ιατρό του. Δεν σημαίνει βέβαια ότι αν δεν γυμναστούμε κάποιες ημέρες (2-5), έως το πέρας των συμπτωμάτων, θα έχουμε σημαντική απώλεια των προσαρμογών μας από την προπόνηση. Για αυτό αν ασκούμαστε ελεύθερα, καλύτερα να δώσουμε τον χρόνο στον εαυτό μας για πλήρη ανάρρωση (οι συστηματικά γυμναζόμενοι αθλητές, που δεν μπορούν να χάσουν προπόνηση, θα πρέπει να τηρούν τις συστάσεις. Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά της προπόνησης, κατά την περίοδο νόσησης, περιορίζονται σε απλές δραστηριότητες χαμηλής έντασης, όπως περπάτημα, ποδήλατο και όχι προπονήσεις ενδυνάμωσης με έντονα φορτία.
Η συλλογική ευθύνη ξεκινά από το άτομο, και για αυτό η τήρηση των μέτρων υγιεινής θα πρέπει να γίνει συνήθεια. Αυτό σημαίνει πως για όσο καιρό νοσούμε κρίνεται αναγκαίο να αποφεύγουμε την συμμετοχή μας σε ομαδικά προγράμματα στις αίθουσες των γυμναστηρίων και να γυμναζόμαστε μόνοι. Σαφώς και αυτή την δύσκολη περίοδο που διανύουμε, θα πρέπει μετά πρώτα συμπτώματα (που είναι παρόμοια με covid-19) να ελεχθούμε με το ειδικό τεστ, και αφού γνωρίζουμε 100% ότι είμαστε αρνητικοί, τότε και μόνο να επιτρέψουμε την επαφή μας με άλλους.
Σε περίπτωση που αισθανθούμε δυσφορία μετά το πέρας της αθλητικής μας δραστηριότητας, ή τα συμπτώματα χειροτερέψουν, είναι καλό να παραμείνουμε σπίτι και να διακόψουμε την προπόνηση έως ότου τα συμπτώματα υποχωρήσουν, ενημερώνοντας παράλληλα τον ιατρό μας.
Ευχαριστούμε για τον χρόνο σας
Από την ομάδα του Workout Intelligence
Αν θέλετε να δείτε επιπλέον άρθρα μας, μπορείτε να επισκεφτείτε το blog μας workoutintelligence.com/fitness-ygeia-apodosi-blog
Βιβλιογραφία
Allan, G. M., & Arroll, B. (2014). Prevention and treatment of the common cold: making sense of the evidence. CMAJ : Canadian Medical Association journal = journal de l'Association medicale canadienne, 186(3), 190–199.
de Araújo, A. L., Silva, L. C. R., Fernandes, J. R., Matias, M. D. S. T., Boas, L. S., Machado, C. M., ... & Benard, G. (2015). Elderly men with moderate and intense training lifestyle present sustained higher antibody responses to influenza vaccine. Age, 37(6), 1-8.
Jones, C. M., Griffiths, P. C., & Mellalieu, S. D. (2017). Training load and fatigue marker associations with injury and illness: a systematic review of longitudinal studies. Sports medicine, 47(5), 943-974.
Nimmo, M. A.; Ekblom, B. (2007). Fatigue and illness in athletes. Journal of Sports Sciences, 25(sup1), S93–S102. doi:10.1080/02640410701607379
Turner, R. B. (2015). The common cold. Mandell, Douglas, and Bennett's principles and practice of infectious diseases, 748.
Walsh, N. P., & Oliver, S. J. (2016). Exercise, immune function and respiratory infection: An update on the influence of training and environmental stress. Immunology and cell biology, 94(2), 132-139.